از خودکشی تا زندگی

ســـلام دوستان از اینکه این وبلاگ رو انتخاب کردید ممنونم

از خودکشی تا زندگی

ســـلام دوستان از اینکه این وبلاگ رو انتخاب کردید ممنونم

بررسی خودکشی از لحاظ دینی

به نظر شما چی باعث بوجود اومدن این فکر میشه که یه انسان با دستان خودش به عمرش پایان بده ؟؟ 

خودکشی راه درستی برای رویارویی با احساس پوچی و سیر شدن از زندگی نیست، بلکه بدترین شیوه برای مقابله با مشکلات به حساب می آید و به جای حل مسئله ، صورت مسئله را پاک می کند. کسی که به خودکشی می اندیشد، بیش از هر چیز ناتوانی خود را در برابر حوادث و مسائل به ظهور می رساند، و این نهایت ضعف و درماندگی است.
اسلام خودکشی را در هیچ وضعی تجویز نمی کند، بلکه روش های مثبت و حیات آفرین را مورد توجه قرار می دهد تا انسان هر چه بهتر بتواند از زندگی لذت ببرد و به حیات خود ادامه دهد.
در مرحله نخست شخص باید ببیند چرا و چگونه از زندگی سیر شده است؟
به نظر می رسد چند عامل در این باره مؤثر باشد:
۱ – مشکلات زندگی و فشارهای روحی و بی صبری در برابر سختی ها
۲ – نشناختن فلسفه صحیح زندگی
۳ – بی توجهی به الطاف بیکران الهی نسبت به انسان و احساس بی پناهی و تنهایی در عالم
در حالی که با تدبر در فلسفه آفرینش و آشنایی با  اصول زندگی می توان بر عوامل یاد شده چیره شد. باید بدانیم کمال انسان در سختی ها است و خلقت آدمی به تعبیر قرآن از آغاز با رنج آمیخته بوده است ،(سوره بلد آیه۴) نیز سختی ها و مشکلات، شلاق تکامل است و سنگ وجود انسانی تنها در کوره آزمایش و سختی ها به طلای ناب تبدید می شود
هر چه حرارت بیشتر باشد، عیار بالاتری به دست می آید
در این صورت خود را در مقابل این گونه مسائل آماده می کنیم و خم به ابرو نمی آوریم و حتی از آن بهره گرفته و استفاده می کنیم، از مشکلات استقبال می کنیم چون آنان را زمینه ساز رشد و پیشرفت و تکامل بشر به حساب می آوریم
ناز پرورده تو تنعم نبرد راه به دوست    عاشقی شیوة رندان بلاکش باشدما به دنیا نیامده ایم تا راحت و آسوده باشیم و با موانع رو به رو نشویم، پس کسی که احساس ملالت از زندگی می کند، در مرحله نخست باید نگرش خود را تغییر دهد و در مرحله بعد به زندگی تنوع ببخشد و با برنامه ریزی زندگی را از رکود و سکون خارج سازد
یکی درد و یکی درمان پسندد             یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درد و غم و وصل و هجران         پسندم آنچه را جانان پسندد 

 


 

اگر انسانی تمام وجودش رو توی این زندگی خلاصه بکنه و مشکلات دنیا رو خیلی بزرگ ببینه و شادیهاش رو همچنین اونوقت قدر و منزلتش رو محدود کرده و خودش رو کوچک کرده و انسان کوچک زود می شکند.
همه فکر می کنند که مشکلات خودشون بزرگترین مشکلات عالمه در حالی که کافیه پای درددل چند نفر بشینه و گوش بده
اگه من به عنوان بنده خدا به اطرافم خوب نگاه کنم و انسانهایی رو ببینم که هر روز دارن می میرن و از پیش ما میرن یا انسانهایی رو ببینم که امروز با کوله باری از شادیها یا غم ها هستند اما فردا دیگر نیستند سعی می کنم خودم رو به خدا نزدیک کنم و همه چیز را از جانب او بدانم و لطف دوست را ببینم  دیم نسبت به سختیها  هشداری  برایم خواهد بود و نسبت به شادیها تشویقی .
دنیا محل گذر هست و ما باید سعی کنیم تا جایی که ممکنه به هم خوبی کنیم .
یه مثال :یکی از آشناها که ماشین گرانقیمتش رو یه سمت جاده پارک کرده بود برای خرید می خواست به طرف دیگه ی جاده بره توی برخورد با یه ماشین دیگه می میره حالا بیاییم و جای اون ماشین رو با یه ماشین ارزانقیمت عوض کنیم آیا فرقی به حال این بنده خدا می کرد مسلما نه پس نباید زیاد جوش این زندگی رو زد و توی مشکلات صبر کرد که صبر گشایش سختی هاست
بسم الله الرحمن الرحیم
والعصر۱
ان الانسان لفی خسر۲
الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوابالحق و تواصوابالصبر ۳
هماناتمام انسانها زیانکارند جز آنهایی که ایمان آورده و به خدا و صبر توسل و تکیه کردند
در مورد مراتب ایمان :قرار نیست ایمان ما به اندازه پیامبران باشه اماتا نزدیکیهای آن عبادالله واقعی می روند و خیلی ها با اجرای توصیه های دین مبین به مراتب بالای ایمان رسیده اند و رستگار شدند .پیامبران به پیامبری رسیدند چون ایمان بالاتری نسبت به بقیه مردم داشتند قبل از اینکه مبعوث شوند. انسان باید سعی داشته باشد تا خود را بالا بکشد  و این همان قوی کردن ایمان هست .یکی ممکن است ایمانش را تقویت نکند و ایمان خود را به ۱۰۰۰ تومن بفروشد.یکی ممکن است به ۱۰۰۰۰۰۰ و دیگری به هیچ ..هر دوی فروشندگان ایمان ضعیفند چه به هزار و چه به میلیون و مستوجب عقوبت الهی .حالا شاید یکی بخاطر ماشین ۵ میلیونی خودکشی کند و یکی به خاطر ماشین ۵۰۰ میلیونی هر دوی این افراد گناهکارانند و گناهی انجام داده اند که بخشیده نمی شود
ما آدمها دو تا ایمان داریم ..اول: ایمان به خدا ….دوم: ایمان به خود ( یا همون اعتماد به نفس)حالا زمانی که شخص ایمان به خودش رو از دست میده …. ممکنه دست به هر کاری برای نابود کردن خودش بزنه.چون فکر میکنه وجودش بی ارزشه اما در این لحظه تنها چیزی که به شخص کمک میکنه تا راه درست رو انتخاب کنه ایمان به خدا هست… ( که اگه نباشه این وسط    شیطون میبره)
و به همین خاطر هست که در زمان سختیها میزان ایمان به خدا سنجیده میشه ….. و چه بسیار افرادی که در این زمانها ایمانشون از قبل هم استوار تر میشه
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد