چطور میشه جلوی این پیشامد رو گرفت ؟؟

انسان چرا خودکشی می کند ؟
ج—- بدلیل اینکه چیزهایی از مادیات و معنویات را از دست می دهد و صبر بر از دست دادن آنها ندارد.
حالا مثالی می زنم تا رابطه ایمان ،صبر ،و سیری از دنیا بصورت غلط روشن شود. از یک از بزرگان ،روایت جالب در مورد حضرت ایوب آمده که آنرا نقل می کنم .نکته در اینست که اگر ایمان ما به این سطح برسد که معنی جمله انا لله و انا الیه راجعون را با جان و دل درک کنیم  که خود این جمله از مراتب بالای ایمان است و در کنار آن پایبند به لفظ جلاله الله و ذکر لا اله الا الله باشیم (دقت کنید نه اینکه فقط ذکر بگوییم بلک با عمل به این اذکار رستگار شویم)

حضرت ایوب مردی نیکوکار ،دارای اموال زیاد و فرزندان بسیاری بود .روزی یکی از غلامان ایوب آمد و گفت :عدّه ای غلامان تو را کشته اند و گاوها را به غارت برده اند.چند لحظه بعد غلام دیگری آمده وگفت:آتش عظیمی از آسمان فرود آمده و همه گوسفندان تو در آتش سوختند، غلام سوّمی آمد وگفت :ساربانان کشته شدند و شترانت به غارت رفتند،در این هنگام مردی با عجله اومد نزد ایوب وگفت:ای ایوب فرزندانت به خوردن غذا مشغول بودند ،ناگهان سقف بر سر آنان خراب شده و همه شان مردند .حضر ت ایوب در این هنگام با کمال مقاومت ،صبر وتحمّل کرده وسر به سجده نهاده وعرض کرد:{ای خدا!ای آفریننده شب وروز،برهنه به دنیا آمدم وبرهنه به سوی تو می آیم ،پروردگارا !خودت به من دادی وخودت هم از من پس گرفتی،بنابراین هرچه تو بخواهی خوشنودم}.

ایوب به درد پا مبتلاء شد،ساق پایش زخم شده وبه بیماری بسیار سختی دچار گردید که قدرت حرکت نداشت .هفت یا هفده سال با این وضع در سنّ ۸۰سال (نه در جوانی)زندگی کرد وهمواره به شکر خدا مشغول بود.او ۴تا همسر داشت که سه تا از همسرانش او را تنها گذاشتند و رفتند ،تنها یکی از آنان به نام «رحمه» به او وفادار ماند.کا ر ایوب به جایی رسید که او را از محل سکونتش بیرون کردند وآواره بیابان شد وحتِّی در اواخر همسر چهارمش نیز اورا تنها گذاشت .حضرت ایوب با همه این مشکلات ،اظهار نارضایتی نکرد ،زبان حالش با خدا این بود::
تو را خواهم نخواهم نعمتت، گر امتحان خواهی در رحمت به رویم بند،ودرهای بلاءبگشا

وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ بِکُمْ رَحِیماً * وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِیهِ ناراً وَ کانَ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیراً *(نساء ۲۹،۳۰)
این آیه می گوید که خداوند مهربان است حتی بیشتر از شما به خودتان .یعنی از رحمت خدا نومید مشوید حتی اگر خودتان را باخته اید .این یعنی اگر ایمان به خود را هم باخته اید ایمان به خدا را داشته باشید.

امام باقر(ع) : ” ان المومن یبتلی بکل بلیه و یموت بکل میته الا انه لایقتل نفسه.”
همانا مومن به هر بلایی گرفتار می شود و به هر مرگی می میرد جز آن که خودکشی کند.”
پس طبق روایت مومن هیچ گاه خودکشی نمی کند چون داشته ها را رحمت خدا و نداشته ها را هم رحمت خدا می داند و هم امور را از خدا می داند .
پس راه حل پیشگیری شد:
اولاً: مومن اقدام به خودکشی نمی کند آنان که به خدا و قیامت اعتقادی ندارند و از نفس مطمئنه بهره ای نبرده اند و از نظر روحی به جهت نداشتن ایمان آسوده خاطر نیستندبه سوی خودکشی اقدام میکنند.
اما آن که از ایمان راسخ به مبدا و معاد برخوردار است او از گرفتاریها و سختیهای روزگار از کوره به در نمی رود و خم به ابرو نمی آورد در روایت است که پیامبر گرامی(ص) فرمود که مومن از کوه استوارتر است.
گرفتاریهای روزگار او را متزلزل نمی کند آن که متزلزل است مومن نیست و آن که مومن است متزلزل نمی شود.
ثانیاً به فرض که بر اثر سختیهای روزگار مومن متزلزل شود رهنمودهای اسلامی او را از عذاب خداوندی می ترساند و می فرماید آن که با اقدام به خودکشی جانش را از دست دهد در جهنم خداوندی تا ابد معذب خواهد بود. توجه و دقت به این رهنمود آدمی را از ارتکاب به خودکشی باز می دارد ایمان به خدا و روز قیامت و توجه به حرمت این کار که موجب عذاب خداوندی خواهد شد مهمترین عامل بازدارنده از این کار است.