قرص خودکشی

کپسول سیانید پتاسیم (که به عنوان یک قرص کشنده شناخته می شود) به شکل‌های قرص، کپسول یا آمپول حاوی محلول کشنده‌ی سیانید پتاسیم است که فرد به منظور پایان بخشیدن به زندگی خود عمداً آن را قورت می‌دهد.

خوردن ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلی‌ گرم سیانید پتاسیم به مرگ فرد منجر می‌شود.

خودکشی به این روش می‌تواند به منظور اجتناب از مرگ به مراتب ناخوشایندتر (مانند شکنجه) و یا اطمینان از عدم نشت اطلاعات مهم از طریق بازجویی انجام پذیرد. در نتیجه، قرص کشنده از نظر روانی میزان خطر ماموریت و بازجویی را به مامور گوشزد می‌کند. 

مزیت اصلی آن نسبت به اسلحه این است که، وقتی کسی دستگیر و بازرسی می‌شود یک تپانچه‌ی پنهان به سرعت کشف و ضبط می‌شود در صورتی که یک قرص کوچک به راحتی قابل شناسایی نیست. سازمان سیا طی دهه ۱۹۵۰ از قرص saxitoxin که یک سم عصبی (به انگلیسی: neurotoxin)‏ بسیار قوی است، استفاده می‌کرد. بنا به گفته ویلیام کولبی مدیر سیا، فرانسیس گری پاورز، خلبان آمریکایی یو۲ هنگام پرواز بر فراز اتحاد جماهیر شوروی در ماه مه سال ۱۹۶۰ از این طریق کشته شد.

بنابر یک باور عمومی فضانوردان نیز با خود از این قرص به همراه می‌برند تا هنگامی که از بازگشت به زمین نومید شدند از آن استفاده کنند.